Mokradła bez najmniejszej przesady można nazwać „śródlądową rafą koralową” . Różnorodność gatunków, ich zagęszczenie, barwy i formy tętniącego tam życia słusznie nasuwają owe skojarzenie.
Dzieje się tak dlatego, iż płytka, szybko nagrzewająca się woda należy do najbardziej produktywnych ekosystemów, zdolnych wyżywić wielkie koncentracje dużych organizmów zwierzęcych. Największe bogactwo dotyczy ryb, płazów i ptaków. Jak w żadnym innym siedlisku wnętrza kontynentu spotkać tu można wielkie skupiska gatunków znajdujących odpoczynek, stołówkę podczas migracji, przybywających na rozród czy koncentrujących się by przezimować.
Miejsca te należą dziś jednak do skrajnie nielicznych, człowiek bowiem meliorując, budując wały i pompownie od stuleci zamieniał mokradła w pola, łąki i osady. Do tego od kilkunastu lat doszło kolejne, niszczycielskie zagrożenie. Skutkiem ciepłych zim (efekt zmian klimatycznych) wiosną brakuje wody by te ostatnie płycizny mogły istnieć. Dochodzi do dramatu gwałtownego obniżenia powierzchni i terminu utrzymywania się wody na rozlewiskach.
Sytuacja jest trudna i nie sposób powstrzymać skutków zmian. Niemniej celowymi działaniami można choć w części im zapobiec. Mając doświadczenie z kilku analogicznych działań Fundacja Zielonej Doliny Odry i Warty od roku 2022 realizuje (finansowany ze środków EEG) projekt „odtworzenie mokradeł”. Na dwóch typach gruntów: nieużytkowanych rybackich stawach i nadrzecznej łące łęgowej, o łącznej powierzchni 22,5 ha, zostaną utworzone rozległe płycizny. W pierwszym przypadku poprzez regulację poziomu lustra wody a w drugim poprzez wymodelowanie powierzchni łąki w utrzymująca wodę nieckę. Działania te pomogą utworzyć ginące siedlisko cyklicznie poddawane płytkiemu zalewowi wód rzecznych.
Dbajmy i cieszmy się pięknem świata przyrody.
Artykuł Odtwarzanie mokradeł pochodzi z serwisu Fundacja Zielonej Doliny Odry i Warty.